İtalyan asıllı İsviçreli ekonomist Christian Marazzi, Antonio Negri, Paolo Virno ve Franco Berardi ile beraber İtalyan Marksist geleneğinin önemli düşünürlerinden biridir.
Sermaye ve Dil'de Marazzi, finansal piyasaların çok oynaklığının nedeninin genel olarak maddi malların üretilip satılmasıyla ilgili olan "reel ekonomi" ile daha spekülatif olan parasal-finansal ekonomi arasındaki uyumsuzluk olarak gösterilmesi gerçeğinden devinim ediyor ve bu ayrımın postfordist Yeni Ekonomi için artık geçerli olmadığını, bu ekonomi arasında iki alanların da dil ve iletişim tarafından yapısal olarak etkilendiğini savunarak yola çıkıyor. Ona göre, finansal piyasalardaki değişimler ve emeğin maddi-olmayan emeğe dönüşümü tıpkı madalyonun iki yüzüdür.
Sermaye ve Dil, 2001 uluslararası ekonomik ve finansal krizin arkasındaki amaçlar ve ABD hükümetinin o tarihten bu yana bu krizle kafa etmek için başvurduğu başlıca araç, yani harp yüzeyinde duruyor. Marazzi'ye göre, merkantilizm, endüstri kapitalizmi ve postfordizmden sonra bugün artık kapitalizm dördüncü aşamaya, Yeni Ekonomi'ye geçmiştir. Bu halen arasında yaşadığımız "Savaş Ekonomisi"dir tıpkı zamanda.
Marazzi mevcut uluslararası ekonomik aşamaya radikal olarak yeni, Marksist bir yorum getiriyor ve Sol'u, fabrikalar ofise, ofisler eve ve nihayet emek dile dönüşmeden önceki dönemin tipik yapılarına ve işçi sınıfına duyduğu hasret konusunda uyarıyor.