Servet edinmek için ülkesini terk eden bir gezgin, bu amaçlarla yola çıktığı bir gezinin sonucunda kendisini dizi dışı bir ülkede bulur. Muhteşem arazisi, mükemmel yakışıklı ve yapılı erkekleri, ayrı bir güzelliği olan kadınlarıyla insan soyu için görünüş olarak âdeta Ülkü bir ülkedir burası. Görünüşte mükemmel olan bu ülkenin âdet ve görenekleri ise olağanın oldukça dışındadır. Burada hastalık, bir suç; yoksulluk ve talihsizlik, cezalandırılması lüzumlu bir durum; saat dâhil tüm makineler ise kullanımı yasak bir şeydir. Bu yönüyle, yazarının Erewhon adını verdiği bu yer, bir tezatın; dıştan Ülkü bir medeniyetin, samimi ise medeniyetin gereklerinden irak bir yapının hüküm sürdüğü bir ülkedir.


“Erewhon”, İlim kurgu edebiyatının ilk örnekleri arasında yer almakla birlikte yazarının bir “yanlış anlama” olarak belirtmesine karşın bazı bölümlerde Charles Darwin’in evrim kuramını hicveden bir eserdir. Bununla birlikte hem ütopya hem de distopya özelliği göstermesi, ilerleyen senelerde makinelerin kişiler yüzeyinde egemen konuma geleceklerini ilk defa söz konusu etmesi, ayrıca yazarının normal hayatında da geniş nefret duyduğu Viktorya Döneminin suç, ceza ve din tarafından eleştirisini arasında taşımasıyla kayda değer bir zenginliğe sahiptir.